W czwartek 25 lipca 2024 r. o godz. 18.00 przy kapliczce św. Antoniego w Kopaniach Żołyńskich odbyła się msza św. intencji pomordowanych mieszkańców Kopań Żołyńskich i Zmysłówki latem 1943 roku. Po nabożeństwie nastąpił przemarsz około 400 metrów do miejsca śmierci gajowego Władysława Dziergi współpracownika Armii Krajowej. Tam poświęcono pamiątkowy kamień w miejscu śmierci gajowego.
Latem 1943 roku na terenie Kopań Żołyńskich i Zmysłówki zamordowano 14 osób. Byli to: Jan Bartnik, Katarzyna Drążek, Władysław Dzierga, Julia Frej, Józef Matuszek, Katarzyna Matuszek, Tomasz Matuszek, Jan Sierżęga, Józef Sierżęga, Maria Sierżęga, Anna Woś, Franciszek Woś, Jakub Woś, Katarzyna Woś.
WŁADYSŁAW DZIERGA (ŻYCIORYS)
Urodził się 19 października 1898 roku w Żołyni. W rodzinnej miejscowości ukończył 4 klasy szkoły powszechnej. W 1916 roku, mając 18 lat, został powołany do austriackiego 90. pułku piechoty. W czasie służby w tej jednostce odbył przeszkolenie saperskie. Wraz z zakończeniem I wojny światowej, w listopadzie 1918 roku, powrócił do domu. Niespełna rok później, już podczas trwania konfliktu polsko-bolszewickiego, zasilił szeregi Wojska Polskiego, zostając żołnierzem 39. Pułku Piechoty Strzelców Lwowskich z Jarosławia. W 1920 roku przeniesiono go do 6. (VI) Batalionu Saperów z Krakowa, który operował wówczas na Froncie Wołyńskim. Tego samego roku odbył, trwający dwa miesiące, wojskowy kurs telefoniczny. Po zakończeniu wojny z bolszewikami pozostał w wojsku jeszcze przez 2 lata, przechodząc do rezerwy w marcu 1923 roku. Niedługo po powrocie do domu poślubił Zofię Wawrzaszek, z którą doczekał się szóstki potomstwa. W latach międzywojennych bywał powoływany na ćwiczenia wojskowe do 4. Batalionu Saperów z Przemyśla. Pracował jako gajowy w Grabniku, w lasach podległych Ordynacji Przeworskiej Książąt Lubomirskich. Podczas II wojny światowej podjął współpracę z Armią Krajową, w której pełnił funkcję łącznika. Punktem kontaktowym, z którego korzystał, stała się kopańska kapliczka św. Antoniego. Został zamordowany przez Niemców w wyniku donosu 26 lipca 1943 roku.
Z inicjatywy Grupy Rekonstrukcji Historycznej „Ordon” Obwód AK Łańcut powstało miejsce pamięci na terenie, którego patronem i gospodarzem jest Nadleśnictwo Leżajsk.
